وقتی دو نفر رو می بینم که عشقولانه کنار هم راه میرن و می خندن
به این فکر می کنم که اینا مخاطب معمولی هَمن یا مخاطب خاص؟ اگه خاصن! می تونم ذهنشون رو بخونم می دونم اون لحظه ها چه حرفایی بینشون رد و بدل میشه
می فهمم ضربان قلبشونو درک می کنم گرم شدن بی اختیاری دستاشونو
میدونم مزه ی خنده ها و قه قهه هاشونو
منم یه روزی مخاطب خـــــــاص داشتماو یه دعا که خـُـــــدایـــــا برای هم نگهشون دار… .
درباره این سایت